Chlamydia trachomatis – nazwę tę otrzymał drobnoustrój bakteriopodobny, który może żyć jedynie wewnątrz zaatakowanych komórek. Jest to mikroorganizm odpowiedzialny za bardzo rzadko występującą chorobę przenoszoną drogą płciową, którą określa się mianem ziarniniaka wenerycznego (może on także wywoływać infekcję oka).
Nie można go wykryć metodami stosowanymi rutynowo w mikrobiologii, ponieważ bytuje jedynie wewnątrz komórek. Jego obecność może być potwierdzona skomplikowanymi badaniami (opartymi na hodowli podejrzanych o zakażenie tkanek lub stwierdzeniu obecności przeciwciał przeciwchlamydiowych produkowanych przez zaatakowany organizm). Choć ziarniniak weneryczny jest schorzeniem wyjątkowo rzadkim, występowanie chlamydii w tkankach narządu moczowo-płciowego jest zaskakująco częste.
U co najmniej 30 proc. kobiet chorych na zapalenie przydatków macicznych można wykazać, że obecność chlamydii była czynnikiem wywołującym owo schorzenie. Szereg infekcji może przebiegać bezobjawowo, doprowadzając podstępnie do trwałych, nieodwracalnych uszkodzeń jajowodów, a zatem do niepłodności. Zakażenie chlamydią dotyczy szczególnie kobiet o rozlicznych kontaktach seksualnych, często zmieniających partnerów. Jest to typowa choroba przenoszona drogą płciową.
Jeśli dzięki badaniom przeprowadzonym w specjalistycznych laboratoriach wykryje się obecność chlamydii, należy przeprowadzić kurację antybiotykową. Skuteczne mogą być preparaty z grupy tetracyklin bądź np. erytromycyna.