Zioła i homeopatia

Kiedy pojawi się zapalenie pęcherza moczowego często są stosowane zioła które są moczopędne, dezynfekujące i przeciwzapalne. Witolda Poprzęski w swej publikacji Ziołolecznictwo wypisuje zioła z tych przedziałów. Do ziół dezynfekujących zalicza się: czosnek, cebula, liść mącznicy, borówki, czarne jagody, ziele piołunu, dziurawca, szant, mięty, majeranku, szałwii, macierzanki, tymianku, kwiat rumianku pospolitego, wrotycza, kora wierzbowa. Rośliny moczopędne to: skrzyp polny, poziomki, bratek polny, seler, pietruszka, kwiat stokrotki, wrzosu, lipy, dzikiej róży, bylica pospolita, korzeń podróżnika, tatarak, nasienie pietruszki. Natomiast zioła przeciwzapalne można podzielić na 2 grupy, do stosowania zewnętrznie (okłady z : majeranek, liść, szałwii, liść babki, cebula, kwiat rumianku pospolitego i siemię lniane) i wewnętrznie (kwiat rumianku pospolitego, rumianku, nagietka).

W książce pod redakcją doktora medycyny Stefana Wesołowskiego Urologia, tom II są wyróżnione naturalne działania lecznicze w schorzeniu zapalenia pęcherza. Są nimi nasiadówki, czyli siedzenie w ciepłej wodzie z domieszką odpowiednich ziół. Takie nasiadówki powinno się stosować dwa razy dziennie po 20 minut. Do wody o temperaturze 35-36ºC dodajemy dwie szklanki zaparzonego rumianku na 1 miednicę wody. Zamiast rumianku można stosować też korę dębową oraz cebulę (miazgę z 2 cebul rozpuszcza się w jednej miednicy wody).

W przypadku zwiększenia się dolegliwości związanych z zapaleniem pęcherza można używać naparów z ziół. Najlepszy do tego jest rumianek, szałwia albo nagietek. Do miednicy z gorącą wodą wlewamy zaparzoną saszetkę, któregoś z wyżej wymienionych ziół. Kuca się nad taką miednicą bez ciuchów od pasa w dół. Najlepiej jeśli dodatkowo owiniemy się aby ciepło tak szybko nie uciekało. Po tym oczywiście należy wejść do łózka i odpoczywać. Taki zabieg przynosi natychmiastową ulgę i nie czuje się nieprzyjemnego pieczenia. Zabieg możemy powtarzać 3-4 razy dziennie.

Okład z kwiatów traw

Można też stosować okład z kwiatów traw, dostępny w aptekach wraz z instrukcją obsługi. Oczywiście jeśli ktoś chce może sam przygotować sobie taki kompres jednak wymaga to dużej ilości czasu wolnego. Kwiaty traw działają bardzo łagodząco na bóle i przeciwzapalnie. W zależności od nasilenia objawów można z niego korzystać od dwóch do czterech razy dziennie.

Leki na zapalenie pęcherza

W leczeniu pęcherza moczowego preferuje się stosowanie leków pochodzenia roślinnego. Gdy pojawi się ostre zapalenie wówczas są uzupełnieniem w  leczeniu. Często stosuje się mącznicę lekarską (Arctostaphylos uva-ursi). Jest to roślina z rodzin wrzosowatych zawierająca substancję czynną arbutynę i  metyloarbutynę. Związki te rozkładają się w moczu, wytwarzając przy tym składniki dezynfekujące. Często w lekkich przypadkach wystarcza to do tego aby  zniszczyć bakterie występujące w moczu. Mącznica lekarska nie pozostaje obojętna na kolor moczu, ponieważ podczas jej zażywanie kolor zmienia się na  oliwkowozielony lub brązowy. Czasem podczas terapii opartej na tym ziele pojawiają się skutki uboczne takie jak nudności. Jest to spowodowane dużą  zawartością garbników w liściach. Zazwyczaj mącznice stosuje się w postaci gotowych leków, ponieważ napar nie zapewnia odpowiednio wysokiej dawki  składników aktywnych.

Leczenie pęcherza moczowego – sok z brzozy

Często leczenie uzupełnia się takimi roślinami między innymi liść lub sok z brzozy. Działa on moczopędnie, a układ wydalniczy jest oczyszczany i przepłukiwany z zarazków. Inną roślina jest przetaczniak leśny, który jest również moczopędny, a zarazem działa przeciwzapalnie na śluzówkę. Nawłoć natomiast zawiera substancję moczopędną i przeciwzapalną. Zapobiega przeniesieniu stanu zapalnego z pęcherza do nerek, a więc zapewnia nerkom ochronę. Używa się też wilżyny cienistej, która jest moczopędna. Dziurawiec leczniczy nie ma jakiś właściwości leczniczych lecz jest wskazany w przypadku skurczowego bólu czy chronicznej nerwicy (nadwrażliwości) pęcherza. W leczeniu używa się też owoców jałowca, mające silne działanie moczopędne, lecz nie wszyscy chorzy go tolerują. Można go stosować nie dłużej niż 4 tygodnie ponieważ dłuższe przyjmowanie może spowodować uszkodzenie nerek. Można tez stosować jeżówkę, która wzmacnia ogólną odporność organizmu i pozwala uporać się całkowicie z chorobą.

Homeopatia

W leczeniu zapalenia pęcherza moczowego stosuje się czasem homeopatię, która zawsze się dostosowuje indywidualnie. Do najważniejszych preparatów homeopatycznych należy wysuszona mucha hiszpańska(Cantharis). Jest ona stosowana w leczeniu w gwałtownym przebiegu choroby, kiedy towarzyszy silny i piekący ból. Jest to jedynie środek pozwalający na zaśnieżeniu bólu.  Innym preparatem jest pomocnik blaszkowaty (Chimaphila) stosowany w chronicznym zapaleniu pęcherza. Jest stosowany, gdy mocz zawiera dużo osadu, usuwa objawy. Coccus cati jest środkiem homeopatycznym rzadko stosowanym w leczeniu ponieważ potrafi zminimalizować szybko ból. Abuta (Pareira brava) jest traktowany jako preparat uzupełniający, ponieważ jego działanie czasem powoduje skurcze, które są powodem zatrzymania moczu.

Leczenie pęcherza pietruszką

Najpopularniejszym preparatem homeopatycznym stosowanym w zapaleniu pęcherza moczowego jest pietruszka (Petroselinum sativum). Jest ona używana w chronicznym zapaleniu i podrażnieniu pęcherza. Jest bardzo skuteczna przy pojawieniu się częstego parcia na mocz, kiedy jest podejrzenie że została zainfekowana miedniczka nerkowa.

Czasem podczas leczenia środkami homeopatycznymi mogą pojawić się skutki uboczne. Jest to normalna reakcja organizmu na działanie środka. W takich sytuacjach nie wolno podawać lekarstw konwencjonalnych ponieważ w ten sposób hamuje się siły obronne organizmu. Specjalista ocenia oddzielnie każdy przypadek, aby dostosować ilość podawanego środka lub w celu podjęcia decyzji o zrezygnowania z dotychczasowego leczenia.