Stwardnienie rozsiane – ODŻYWIANIE, WITAMINY I MINERAŁY
Pewne pokarmy mogą wywoływać ataki u niektórych pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Najczęściej są to: mleko i jego przetwory, kofeina, drożdże i gluten (białko występujące w pszenicy, jęczmieniu, owsie i życie). Niekorzystnie mogą też działać keczup, ocet, wino i kukurydza. Najlepszym sposobem stwierdzenia nadwrażliwości na określony produkt spożywczy jest zaprzestanie jadania go przez miesiąc, a następnie ponowne wprowadzenie go do diety, aby sprawdzić, czy sprowokuje reakcję.
Wiele specjalnych diet ma na celu skorygowanie zaburzeń równowagi przemiany tłuszczowej u cierpiących na stwardnienie rozsiane. Dwa podejścia (stosowane niekiedy razem) mają, zdaje się, największy wpływ na proces rozwoju choroby. Jedno z nich polega na zwiększeniu spożycia kwasów tłuszczowych, drugie – na zmniejszeniu spożycia tłuszczów nasyconych. Ta ostatnia taktyka jest powszechniejsza, chociaż w wielu zalecanych dietach ogranicza się albo eliminuje także inne składniki. Na przykład diety wolne od alergenów wykluczają produkty znane z tego, że wywołują reakcje alergiczne jak pokrzywka, katar sienny i ataki astmy.
W dietach bezglutenowych eliminuje się pszenicę, owies, jęczmień i żyto. Diety bezpektynowe i bezfruktozowe nie zawierają owoców i soków owocowych. Dieta Eversa składa się głównie z surowych produktów. Dieta MacDougala jest pozbawiona glutenu i fruktozy, ale wzbogacona dużymi dawkami witamin. Dieta płynna Cambridge to zrównoważona, bardzo niskokaloryczna dieta stosowana zazwyczaj przez osoby otyłe ze stwardnieniem rozsianym.
Najbardziej znana dieta dla chorych na stwardnienie rozsiane to dieta Swanka, wprowadzona przez dr. Roya Swanka z Oregon Health Sciences University. W wielu przypadkach wyraźnie spowolniła ona rozwój choroby i zredukowała liczbę ataków. Bardzo uboga w tłuszcze nasycone, zaleca ona określone ilości olejów wielonienasyconych -na przykład olejów ze słonecznika, krokosza barwierskiego, oliwek i sezamu, jak również oleje zawarte w fasoli, zielonych warzywach liściastych, jak szpinak i kapusta włoska, oraz większości ryb. Dieta zawiera też białka, tran i duże dawki witamin. Masło, margaryna, tłuszcz piekarniczy i oleje uwodornione (jak kokosowy i palmowy) są absolutnie zabronione. W pierwszym roku zaleca się całkowitą eliminację czerwonego mięsa oraz masła orzechowego, sera, kwaśnej śmietany, sosów, wyrobów cukierniczych, pełnego mleka i hamburgerów – wszystkie zawierają mnóstwo tłuszczów nasyconych.
Wiele diet zalecanych pacjentom ze stwardnieniem rozsianym obejmuje też preparaty uzupełniające. Kwas linolowy, występujący w oleju słonecznikowym i znany jako czynnik regulujący działanie układu immunologicznego, ma ponoć redukować ostrość ataków stwardnienia rozsianego i powodować wydłużenie okresów remisji. Olejek z wiesiołka (Oenothera biennis) działa korzystnie, ponieważ zawiera szczególne kwasy tłuszczowe. Osłonki nerwów można wzmocnić przez zażywanie codziennie 5 g lecytyny (przechowuje się ją w lodówce). Koenzym Q10, przyjmowany 2-3 razy dziennie w dawkach 30 mg, może pomóc komórkom wykorzystywać więcej tlenu. Niacyna pomaga przy drętwieniu i mrowieniu.