W leczeniu depresji wykorzystuje się zarówno konwencjonalne, jak i naturalne sposoby terapii. Sposób leczenia uzależniony jest od przebiegu choroby i czynników ją wywołujących. Medycyna konwencjonalna wykorzystuje psychoterapię, farmakoterapię oraz leczenie elektrowstrząsami.
Depresję leczy się najczęściej w sposób skojarzony: lekami antydepresyjnymi i psychoterapią. Na spotkaniach psychoterapeutycznych chorzy uczą się, jak radzić sobie z negatywnymi uczuciami i problemami oraz jak wrócić do normalnego życia. Farmakoterapia pomaga przywrócić prawidłową funkcję neuroprzekaźników w ośrodkowym układzie nerwowym, odpowiedzialnych za nastrój. Spośród obecnie zalecanych leków przeciwdepresyjnych główną grupę stanowią preparaty regulujące wydzielanie serotoniny. Do grupy tzw. inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny należą m.in. fluoxetina, paroxetina, sertralina. Funkcje neuroprzekaźników reguluje także bupropion. Lekiem z wyboru u dzieci i nastolatków jest paroxetina.
Alternatywną grupą leków antydepresyjnych, stosowaną od 1950 roku, są trójcykliczne leki przeciwdepresyjne (TLPD), które jednak wywołują więcej skutków ubocznych niż inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny. Ponieważ nastolatki gorzej tolerują działania niepożądane tych leków, nie poleca się ich dla chorych z tej grupy wiekowej. Do grupy TLPD zaliczane są następujące preparaty: amitryptyI ina, nortryptylina, doksepina i dezy-pramina.
Efektywne w terapii depresji są także inhibitory monoaminooksydazy (inhibitory MAO). Efekt ich działania pojawia się szybciej w porównaniu z TLPD, jednak powodują one więcej skutków ubocznych i wymagają odpowiedniej diety. Pokarmy zawierające dużą ilość tyram iny (sery żółte, fasola, czekolada, czerwone wino) mogą u osób leczonych inhibitorami MAO wywołać gwałtowny wzrost ciśnienia tętniczego. Leki z tej grupy przepisywane są zwykle wtedy, gdy zawiedzie leczenie inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i trójcyklicznymi lekami przeciwdepresyjnymi.
W leczeniu depresji wykorzystuje się także węglan litu – lek stosowany przede wszystkim w psychozie maniakalno-depresyjnej.
Aromaterapia może złagodzić zmęczenie psychiczne i poprawić sen. Przy depresji dobrze robią następujące olejki eteryczne: z bazylii, szałwii muszkatołowej, jaśminu, róży oraz rumianku (Matricaria recutita). Olejek można wlać do miseczki parującej wody (2-3 krople), do kąpieli (5-6 kropli) albo zwilżyć nim brzeg poduszki (1-2 krople).
Ćwiczenia fizyczne powinny stanowić element każdej terapii przeciw depresji; poprawiają one ukrwienie mózgu, podnoszą nastrój i łagodzą stres. Nawet stosowane bez innych środków dają często zaskakujące rezultaty. Badania wykazują, że półgodzinny jogging 3 razy w tygodniu może być równie skuteczny w leczeniu depresji jak psychoterapia. Należy wybrać formę ćwiczeń, która nam odpowiada, i ćwiczyć w miarę możności codziennie. Może to być każda forma ćwiczeń; im bardziej energetyzują i natleniają, tym lepiej. Muzyka i taniec mogą poprawiać nastrój i energetyzować ciało.
Ponieważ niedobory pokarmowe zaostrzają objawy depresji, istotną rzeczą jest dobre odżywianie się. Należy zwiększyć spożycie takich zdrowych produktów, jak płatki z pełnych ziaren, chude mięsa, owoce i warzywa, ryby oraz niskotłuszczowe produkty mleczne. Bardzo ważne jest unikanie alkoholu, ale także wystrzeganie się bezwartościowych zapychaczy, obciążających przewód pokarmowy oraz zbyt częstego stosowania cukru, aspartamu (sztuczny słodzik) i kofeiny, które powodują nagły, lecz krótkotrwały przypływ energii czy dobrego humoru.
Ostatnie badania kliniczne wyraźnie sugerują, że witamina B complex, kwas foliowy (400 mikro-gramów dziennie) oraz S-adenozylometionina (2 dawki po 800 mg dziennie) pomagają w leczeniu depresji. Jak wykazano, stosowanie działającego przeciwutleniająco selenu (100 mikrogramów dziennie) poprawia humor mieszkańców rejonów, gdzie pożywienie jest ubogie w ten pierwiastek.
Wiele przeprowadzonych w Europie badań wykazuje, że preparat aminokwasu L-tryptofanu, zwiększający, jak wiadomo, produkcję serotoniny, skutecznie łagodzi depresję. Tryptofan występuje w pewnych pokarmach, np. w indyku, kurczaku, rybie, gotowanej suszonej fasoli i groszku, drożdżach piwnych, maśle orzechowym, orzechach i fasoli sojowej. Należy jadać te produkty w dużych ilościach z dodatkiem węglowodanów (ziemniaki, makaron, ryż), które ułatwiają wchłanianie tryptofanu w mózgu.
W depresji uwarunkowanej genetycznie prewencja jest nieskuteczna, jednakże zdrowy styl życia, prawidłowe odżywianie, unikanie stresów i przepracowania, odpoczynek i posiadanie hobby sprzyjają zapobieganiu depresji oraz łagodzeniu jej objawów.