Każda nowa lub trudna sytuacja wyzwala u nas zdenerwowanie. Gdy taki stan napięcia trwa dłużej – mówimy już o stresie. Dawniej był on udziałem głównie dorosłych, dziś dotyka też dzieci!
Szkoła powinna być miejscem, w którym dziecko nie tylko zdobywa wiedzę, ale też uczy się zasad życia w społeczeństwie, pokonywania trudności. Rodzice, posyłając swoją pociechę na lekcje, są przekonani, że znajdzie się ona w bezpiecznym miejscu, pod opieką wykształconego, rozumiejącego dzieci pedagoga. Tymczasem, jak pokazują badania u coraz większej liczby uczniów można zauważyć objawy nerwicy – choroby spowodowanej długotrwałym stresem. Dziecko choruje inaczej niż dorosły – nie skacze mu ciśnienie, nie powstają wrzody żołądka.
Często więc zarówno rodzice, jak i nauczyciele nie dostrzegają problemu, obwiniając dziecko o lenistwo czy złe chęci, co oczywiście powoduje nasilenie choroby;
Warto poznać objawy stresu, by na czas pomóc dziecku!
Co powinno niepokoić?
Dziecko nie potrafi nazwać emocji, często boi się wprost zasygnalizować, że dzieje się coś dla niego niezrozumiałego, strasznego, męczącego. Poświęć dziecku czas, obserwuj je.
Oto objawy, które mogą świadczyć
o tym, ze jest zestresowane:
• brak zainteresowania nauką, gorsze stopnie, wagary ;
• trudności z koncentracją;
• nadpobudliwe bądź agresywne zachowanie, gwałtowne wybuchy płaczu, napady złości;
• osłabienie kontaktów z rówieśnikami lub unikanie towarzystwa w ogóle;
• problemy z zasypianiem, lęki nocne, może też wystąpić moczenie nocne;
• utrata apetytu, nudności, biegunki, bóle głowy, wymioty, częste przeziębienia, nawet gorączka.