OBJAWY
♦ W początkowej fazie choroby osłabienie jednej z kończyn, najczęściej ręki.
♦ Trudności w chodzeniu, niezborność rąk, niewyraźna mowa.
♦ W miarę postępowania choroby pojawia się osłabienie wszystkich kończyn, często z drżeniem, kurcze mięśniowe, nasilenie odruchów.
♦ Utrudnione żucie, przełykanie i oddychanie, może wystąpić ślinienie.
♦ Falowanie podskórnych drobnych włókien mięśniowych, zwane drganiem pęczkowym.
♦ Paraliż.
ZGŁOŚ SIĘ DO LEKARZA, JEŚLI:
♦ Wystąpią objawy, które mogą wskazywać na stwardnienie zanikowe boczne. Schorzenie to zawsze wymaga profesjonalnej terapii.
Prawidłowy neuron przekazuje pobudzenie elektryczne do mięśnia szkieletowego, wywołując jego skurcz.
W stwardnieniu zanikowym bocznym dochodzi do obumierania neuronów, przez co do mięśni nie dochodzi sygnał elektryczny, wywołujący skurcz; prowadzi to do zaników mięśniowych.
Metody eksperymentalne obejmują podawanie insulinopodobnego czynnika wzrostu nerwów (neurotropowy czynnik komórkowy), z którym wiąże się nadzieje na zahamowanie procesu degeneracji motoneuronów oraz stymulację regeneracji uszkodzonych komórek.
Zabiegi akupunktury mogą zredukować czasowo trudności z przełykaniem, a także złagodzić depresję, jaką wywołuje niekiedy zmaganie się z tą chorobą.
ODŻYWIANIE, WITAMINY I MINERAŁY
Osoby ze stwardnieniem zanikowym bocznym, zapewne wskutek trudności z przełykaniem, są często niedożywione i może im przynieść korzyści stosowanie preparatów witaminowych; łatwiej im będzie zażywać je w postaci płynnej niż w tabletkach.
Wyniki testów wskazują, że niektóre objawy nerwowo-mięśniowe może złagodzić stosowanie codziennie 200-1200 j.m. witaminy E z tiaminą (witaminą B^. Pewne dane wskazują, że podawanie koenzymu Q|0, katalizatora białkowego, może spowolnić atrofię tkanki nerwowej występującą przy stwardnieniu zanikowym bocznym.
Ponadto aminokwasy leucyna, izoleucyna i wali na mogą pomóc pacjentom z tym schorzeniem zachować siłę mięśniową i wydłużyć okres, w którym są w stanie chodzić.
TERAPIA MANUALNA
Manipulacje kręgami mogą zlikwidować dolegliwości pacjentów ze stwardnieniem zanikowym bocznym, którzy, zmuszeni chorobą do pozostawania przez długi czas w pozycji siedzącej, doświadczają bólu pleców i barków.
OPIEKA DOMOWA
Chorzy z zaawansowaną chorobą wymagają opieki osób trzecich, a wiele urządzeń pomaga im jak najdłużej zachować zdolność poruszania się i niezależność. Przenośne komputery oraz wzmacniacze głosu ułatwiają porozumiewanie się, specjalnie skonstruowane maszynki do rozdrabniania pokarmu pomagają w spożywaniu małymi porcjami posiłków stałych. Wózki inwalidzkie o napędzie elektrycznym umożliwiają poruszanie. Jeżeli wystąpią problemy z oddychaniem, stosuje się respiratory, wyposażone w urządzenie odsysające, które umożliwia usunięcie produkowanej w nadmiarze śliny i tym samym chroni przed zachłyśnięciem.