W maju biały topolowy puch z nasionami, wytwarzany przez egzemplarze żeńskie, unosi się w powietrzu, zaśmieca ulice. Wiele osób uważa, że ma on silne właściwości uczulające. Niesłusznie, gdyż jest absolutnie nieszkodliwy.
Alergię u niektórych osób może natomiast powodować pyłek topoli, pochodzący z egzemplarzy męskich. Niewidoczny gołym okiem, wpada niesiony przez wiatr do naszych domów, samochodów. Badania stwierdzają jego obecność nawet w miejscach oddalonych o wiele kilometrów od pylących drzew. Szczyt kwitnienia topoli przypada w Polsce na marzec i kwiecień – w każdym metrze sześciennym powietrza unoszą się wtedy tysiące, a niekiedy nawet miliony pyłków. Nos alergika reaguje już na 30 pyłków w tej objętości powietrza.
Te maleńkie cząsteczki, o średnicy około 10 (um, wnikają do układu oddechowego. Typowe objawy uczulenia to podrażnienie i zapalenie spojówek, kichanie i wodnisty katar (tzw. sienny), a nawet groźne napady duszności (astma oskrzelowa). Pojawienie się w powietrzu puchu topoli jest zapowiedzią dla alergików, że wkrótce ustąpią ich dolegliwości.
Wiosną oprócz topoli kwitną inne rośliny, których pyłki są roznoszone przez wiatr i mogą uczulać. Najwcześniej, bo w lutym i marcu, kwitnie leszczyna i olcha, potem większość drzew, traw i bylin. Jeśli zaobserwujemy u siebie opisane objawy, niekoniecznie musi je powodować pyłek topoli. Po sezonie pylenia warto się zgłosić do alergologa i poddać testom, by wykryć, które rośliny są przyczyną naszego złego samopoczucia.
Jak mają się zachowywać osoby, które cierpią na tego typu uczulenia? To oczywiste, że powinny unikać spacerów. Całkowita eliminacja czynników uczulających jest jednak niemożliwa – możemy tylko zmniejszyć ich liczbę. W domu nie należy otwierać okien, warto także kupić dobry filtr czyszczący powietrze. Przenośne urządzenia mają wielkość pudełka do butów. Podłączone do prądu, zasysają powietrze i dzięki systemowi filtrów zatrzymują domowy kurz, pyłki roślin, roztocza, dym z papierosów.
Alergię na pyłki można leczyć – przed sezonem pylenia przyjąć szczepionki odczulające lub leki, które łagodzą, a niekiedy nawet likwidują przykre objawy. Taką kurację prowadzi się pod kierunkiem lekarza.